Uluslararası kabul gören bağımsız değerli metaller danışmanlığı Metal Focus’un paylaşmış olduğu son güncel veriye göre 2021 yılı üçüncü çeyrekte küresel ölçekte ortalama altın çıkarılabilmesinin sürdürülebilmesi maliyeti %3,6 oranında artarak 2013 yılından bu yana en yüksek seviyesi olan ons başına 1123 $ seviyesine yükseldi.

Altın çıkarılan bölgelerde dolar karşısında zayıf yerel üretici para birimleriyle birim işletme maliyetleri üzerinde aşağı yönlü baskı oluşurken bu durumun enflasyonu dengelemek için yeterli olmadığı belirtiliyor.

 

Yerel maliyetlerde oluşan enflasyon küresel ölçekteki toplam ortalama nakit maliyetleri %5,3 oranında artırarak ons başına 825 $ seviyesine çıkartıyor. 

 

2021 yılı üçüncü çeyreğinde bir madendeki doğrudan işletme maliyetlerini kapsayan toplam nakit maliyetleri enflasyondan etkilenen maaşlar, enerji ve ekipman vb maliyetler oluşturuyor.

 

Öncelikli olarak, Covid 19 kısıtlamaları ve enfeksiyonların bir sonucu olarak iş sıkıntısı, ciro ve değişen vardiya düzenlerinin işçi ödemelerinin doğrudan artmasına neden olduğu görülüyor.

 

Buna ek olarak petrol maliyetindeki artışlar doğrudan motorin fiyatlarının daha da yükselmesi sonucunu getiriyor. Bunun da ötesinde ekipman, parçalar ve genel yedek parçaların fiyatları arz zinciri sorunları sebebiyle sürekli artış gösteriyor. Aynı zamanda bu malzemelerin yapımında kullanılan hammaddelerin de ciddi oranda artmış olduğu görülüyor.

 

Ve son olarak, genel olarak her yerde enerji maliyetlerinin son birkaç ayda oldukça belirgin bir şekilde artmış olması bu endüstride önemli bir seviyede bir etki yaratıyor.

Tüm bunların sonunda artan maliyetler ve düşük altın fiyatı 2021 yılı üçüncü çeyrekte altın üzerindeki marjları git gide sıkıştırarak küçültüyor. Küresel ortalama AISC (all-in sustaining cost -altın çıkarımında gerçekleşen tüm değişken maliyetler toplamı) marjını çeyrekten çeyreğe %9 oranında azalarak ons başına 667 $ olarak gerçekleşti. Rapora göre bahsedilen aynı marj Avustralya’da %18, Kanada’da %5 ve Rusya’da ise %7 oranında düşmüş durumda.

 

Eğer maliyet enflasyonu devam edecek ve de marjlar daha da küçülecek olursa gelişim sürecinde olan bazı proje onayları iptal edilebilir ve daha marjinal üreticilerin en yüksek maliyetli üretimi potansiyel olarak kapatılarak sonlandırılabilir.